به گزارش خبرنگار خبرگزاری«حوزه» از اصفهان، خانم شفیعی در نشست پژوهشی معرفتی با موضوع «امر به معروف و نهی از منکر در قرآن»، در جمع طلاب مدرسه علمیه حضرت فاطمه محدثه(س) اصفهان گفت: برای انجام دادن امر به معروف و نهی از منکر این فریضه ی الهی باید مفهوم منکر و معروف را شناخت و منظور این است که  شرع آنچه را معروف یا منکر می داند ملاک است.

وی به علت تقدم امر به  معروف بر نهی از  منکر اشاره کرد و افزود: اگر در جامعه معروف رعایت شود منکر خود به خود از بین می رود.

استاد حوزه افزود: برخی از آیات قرآن که صراحتا  این دو واژه در آن به کار رفته است شامل آیه 71 سوره توبه" والمؤمنون و المؤمنات بعضهم اولیاء بعض یأمرون بالمعروف و ینهون عن المنکر" و  آیه 104 سوره آل عمران" ولتکن منکم أُمّة یدعون الی الخیر و یأمرون بالمعروف و ینهون عن المنکر" که در سوره توبه یکی از ویژگی های افراد مومن را انجام دادن امر به معروف و نهی از منکر می داند و در سوره آل عمران وجود افرادی که این فریضه را انجام دهند را لازم می داند.

خانم شفیعی ادامه داد: در قرآن آیاتی که در مفهومش امر به معروف و نهی از منکر باشد نیز وجود دارد؛ مانند آیه 3 سوره عصر که کسانی که به حق و صبر توصیه کنند را از زیانکاران مستثنی کرده است.

وی به تبیین فلسفه امر به معروف و نهی از منکر پرداخت و عنوان نمود: انجام این فریضه موجب جلوگیری از هرج و مرج و ضمانت اجرای بقیه ی احکام در جامعه می شود.

استاد حوزه به بررسی شبهات پیرامون این مسئله پرداخت و گفت: یکی از شبهات طبق آیه 256 سوره بقره"لا اکراه فی الدین" مطرح می شود و مضمون شبه این است هر چه خواستی از دین را انجام می دهی و هر چه را نخواستی انجام نده اجباری در دین نیست.

وی به این شبهه پاسخ داد و گفت: این آیه مربوط به اتمام حجت است که دیگر فرد مختار است خواه هدایت را انتخاب کند، خواه ضلالت را و این قبل از ورود به دین است در واقع آیه در صدد بیان اصل پذیرش یا عدم پذیرش دین است.

خانم شفیعی این شبهه که «دینی وجود ندارد که ما بخواهیم دینی رفتار کنیم» را مطرح و پاسخ آن را این گونه بیان کرد: در این مسئله باید با استفاده از شیوه قرآنی جدال احسن و استفاده از مقبولات فرد، دین را برای او توضیح دهیم.

وی در پایان شبهه احتمال عدم تاثیر و در نتیجه سقوط امر به معروف و نهی از منکر را عنوان نمود و به آن پاسخ داد و گفت: هدف در این مسئله باید انجام وظیفه باشد حتی اگر یک در صد هم احتمال تأثیر بدهیم و چه بسا احتمال تأثیر هم ندهیم باید از باب اتمام حجت، امر به معروف و نهی از منکر را انجام دهیم.